Annet HiltermannOrde verenigd met wat we toeval noemen geeft unieke patronen. Maar wat is dan toch die orde? Alles samengebracht in één groot gebaar? Een ritme dat varianten van een vorm en verglijdende kleuren door het schilderij stuwt? Kleuren met een gelukkige relatie? Dit komt bij me op als ik het werk van Annet Hiltermann zie.
Ze schildert graag lucht en water. Of bergen. Zonsondergang. Zilveren maanlicht. Maar hoe donker het ook wordt, er blijft kleur. De intensiteit is hoog opgevoerd, zonder dat de geloofwaardigheid van het landschap in het geding komt, mede omdat alles zo goed op elkaar is afgestemd
Tekst: Gezien van de Riet
Geen agendapunten beschikbaar
|