Ewa MalijewskaHet leven, en ook mezelf, ervaar ik als een soort fictie. Er is een verhaal nodig om een dag te kunnen overleven, om de existentiële angsten en metafysische spanningen aan te kunnen. Ik heb de taal, zoals die in dromen wordt gesproken, nodig om vrede met mijn bestaan te kunnen hebben.
Het proces van creëren is voor mij een confrontatie met het onbekende, zonder woorden, zonder namen. Ik onthul de ruimte waar ik naar terugkeer, waar ik mezelf verstop en mezelf ontdek
Tekst: Ewa Malijewska
Geen agendapunten beschikbaar
|